กาสะลองคำ

ชื่อไทย : กาสะลองคำ
ชื่อท้องถิ่น : กากี(ใต้,สุราษฎร์ธานี) / แคะเป๊าะ, สำเภาหลามต้น(ลำปาง) / จางจืด(ชัยภูมิ,มุกดาหาร) / สะเภา(เหนือ) / อ้อยช้าง(กาญจนบุรี,อุตรดิตถ์)
ชื่อสามัญ : Tree Jasmine
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Radermachera ignea (Kurz) Steenis
ชื่อวงศ์ : BIGNONIACEAE
ลักษณะวิสัย : ไม้ยืนต้น
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
ลำต้น :ไม้ต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง สูง 6-15 เมตร ผลัดใบแต่ผลิใบใหม่ไว เรือนยอดแผ่นเป็นชั้น ลำต้นเปลาตรง กิ่งก้านเล็กและลู่ลง เปลือกสีเทา แตกสะเก็ดเล็กน้อยมีช่องอากาศขนาดใหญ่ทั่วไป

ใบ :ประกอบแบบขนนก 3 ชั้น เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก ยาว 20-60 ซม. ใบย่อย 3-5 คู่ เรียงตรงข้าม ใบรูปรี รูปใบหอก กว้าง 2-4.6 ซม. ยาว 5-12 ซม. ปลายใบแหลมยาวโคนใบเบี้ยว ขอบใบเรียบ หลังใบเรียบ สีเขียวเป็นมัน ท้องใบเรียบสีอ่อนกว่า แผ่นใบบาง เส้นแขนงใบข้างละ 4-5 เส้น ก้านใบย่อยยาว 0.3-1.1 ซม.

ดอก :สีเหลืองทองออกเป็นช่อแบบช่อกระจุกตามกิ่งและลำต้น มี 3-10 ดอก ช่อดอกยาว 1-1.7 ซม. มีขนนุ่มประปราย กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันเป็นหลอดคล้ายรูปกระสวยแกมรูปไข่ สีน้ำตาลแดง มีขนนุ่มทั่วไป กลีบดอกเชื่อมเป็นรูปทรงกระบอกปลายแยกเป็น 5 แฉก ดอกบานเต็มที่กว้าง 1.5-2 ซม.

ผล :แห้งแตก เป็นฝัก รูปทรงกระบอกยาว 30-45 ซม. ผลแก่จะบิดเวียนและแตก 2 ซีก เมล็ด แบน มีจำนวนมาก มีปีกแคบยาว 2 ข้าง

ระยะติดดอก - ผล : เริ่มติดดอก : กุมภาพันธ์ สิ้นสุดระยะติดดอก : เมษายน
                          เริ่มติดผล : พฤษภาคม สิ้นสุดระยะติดผล : มิถุนายน
สภาพทางนิเวศวิทยา : นิเวศวิทยา ป่าเบญจพรรณชื้นและชายป่าดิบแล้งตามเชิงเขา ถิ่นกำเนิด การกระจายพันธุ์ การใช้งานด้านภูมิทัศน์ ทรงพุ่มเบียดกันเป็นกลุ่มไม่แผ่กว้าง พุ่มใบสวยงาม ควรปลูกเป็นจุดเด่นตามมุมของพื้นที่หรือปลูกใกล้ทางเดินเพราะดอกสวยงามแต่ซ่อนอยู่ตามกิ่ง
การปลูกและการขยายพันธุ์ : ดินร่วนปนทราย โดยการเพาะเมล็ด ตอนกิ่ง ปักชำกิ่ง และแยกหน่อ
รายละเอียดการใช้ประโยชน์ : - ลำต้น ผสมกับต้นขางปอย ต้นขางน้ำข้าว ต้นขางน้ำนม ต้นอวดเชือก ฝนน้ำกินแก้ซาง [1], [2] - เปลือกต้น ต้มน้ำดื่ม แก้ท้องเสีย [1], [2] - ใบ ตำคั้นน้ำ ทาหรือพอกรักษาแผลสด แผลถลอก ห้ามเลือด [1], [2] - เนื้อไม้ทำลังใส่ของ กระดาน เครื่องเรือน [2] - ไม้เบิกนำ โตเร็ว [3]